У шалёным рытме сучаснага жыцця, сярод бясконцых дэдлайнаў, ранішніх коркаў і вячэрніх планаў мы так часта забываемся пра самае галоўнае — пра сваю бяспеку. Мы прывыклі думаць, што надзвычайныя сітуацыі-гэта нешта з навін, нешта далёкае і не мае да нас прамога дачынення. Але жыццё-штука непрадказальная, і яна мае звычай падаваць сюрпрызы менавіта тады, калі мы іх менш за ўсё чакаем. Як жа быць? Як навучыцца не баяцца, а ведаць? Як ператварыць тэорыю ў разумовую цягліцавую памяць, якая спрацуе ў патрэбны момант? Адказ на гэтыя пытанні крыецца ў адной маштабнай і, без перабольшання, жыццёва важнай ініцыятыве-адзіным дні бяспекі.
Што гэта за дзень і чаму ён "адзіны"?
Адзіны дзень бяспекі - гэта не проста дата ў календары, адзначаная чырвоным колерам. Гэта цэлая філасофія. Гэта маштабны комплекс мерапрыемстваў, які праходзіць па ўсёй краіне адначасова, аб'ядноўваючы намаганні дзясяткаў арганізацый і тысяч людзей. Уявіце сабе: у адзін дзень па ўсіх гарадах і вёсках, у вялікіх мегаполісах і маленькіх вёсачках, людзі пачынаюць гаварыць на адной мове — мове бяспекі.
Чаму гэта так важна? Таму што небяспека не мае тэрытарыяльных межаў. Яна не спытае ў вас прапіску і не паглядзіць на ўзрост. Пажар, дарожна — транспартнае здарэнне, надзвычайная сітуацыя на вадзе, Уцечка газу-ад гэтага не застрахаваны ніхто. І калі ўся краіна ў адзін момант пачынае актыўна абмяркоўваць, вывучаць і адпрацоўваць правілы паводзін у такіх сітуацыях, гэта стварае наймагутнае калектыўнае поле усвядомленасці.
Адзіны дзень бяспекі - гэта не панацэя ад усіх бед. Гэта магутны старт, штогадовае напамін, своеасаблівая «перазагрузка» нашых ведаў. Сапраўдная бяспека нараджаецца тады, калі асцярожнасць і усвядомленасць становяцца нашай штодзённай звычкай. Калі мы, не задумваючыся, прышпільвацца ў машыне, правяраем, выключаны ці прас, і тлумачым дзецям, чаму нельга гуляць з запалкамі.
